b i o g r a f i a - Krzysztof Fetras - oficjalna strona

Idź do spisu treści

Menu główne:

b i o g r a f i a

Krzysztof Fetras gitarzysta jazzowy, kompozytor
     
Jeden z najbardziej utalentowanych gitarzystów na polskiej scenie. Urodził się w Łodzi, obecnie mieszka w Warszawie. Nagrał sześć autorskich płyt. Identyfikuje się z klasyką jazzu. Liryk, balladzista, improwizator, melodyczne frazowanie określa rasowe brzmienie jazzowej elektrycznej gitary oraz otwarta koncepcja muzyki z wyrafinowaną harmonią. Autor ponad stu jazzowych kompozycji choć początki muzycznego rozwoju były mocno utrudnione. Pomimo zróżnicowanego dorobku muzycznego pozostaje artystą bezkompromisowym, skromnym, realizuje ambitnie własny twórczy kierunek, konsekwentnie od momentu debiutu unika komercyjnego poklasku dla chwilowej koniunktury.

       Prezentuje styl zarówno elektryczny jak i akustyczny z gitarą klasyczną włącznie. Jego cechą jest charakterystyczny śpiewny ton, ciepłe okrągłe brzmienie z dyskretną wirtuozerią melodyki improwizacji, niebanalnych interwałów. To stały rozpoznawczy znak  konsekwentnie rozwijanego własnego stylu, począwszy od solowego debiutu płyty "Caravan" (1997). Preferuje własne autorskie kompozycje, podczas nagrań w studio dawne analogowe techniki rejestracji. Dążenie do szlachetnego brzmienia pogłębia nienaganna gitarowa technika np. na ostatnich płytach: "Different Guitar" (2012) oraz jej kontynuacji "Odpust" (2015). Współpracuje od ponad dwóch dekad z wybitnymi postaciami postaciami muzyki jazzowej, zaprasza też często poczatkujących, młodych uzdolnionych muzyków, po latach obiawiają się jako gwiazdy młodego polskiego jazzu.


      Muzyczne poszukiwania, inspiracja folkiem, przyniosły niekonwencjonalne całkowicie autorskie, jazzowe opracowanie polskich kolęd "Impresje" (2004) płyty nagranej z wybitnym saksofonistą Michałem Kulentym. Chętnie sięga do prostych środków wyrazu z ujmującą urzekającą melodyką. Występuje najczęciej we własnych projektach, ostatnio używa prototypu pierwszego historycznie modelu gitary elektrycznej z pudłem rezonansowym (archtop jazz electric guitar) marki Epiphone.


       Na ostatnich płytach
stosuje twarde grube struny uzyskując klarowne brzmienie jak w pionierskich 50-tych czy 60-tych latach, niechętnie preferowane wśród gitarzystów poniekąd niewygodne dla wirtuozowskiej gry technicznej jak i samej kondycji muzyka. Koncepcja ta poparta długotrwałymi ćwiczeniami, wymaga właściwego ułożenia ręki dla instrumentu z twardym ustawieniem
i najwiekszą menzurą gryfu. Efektem pozornego utrudnienia jest jednak
miękkie naturalne brzmienie nawiązujące podobnie do stylu legend jazzowej gitary.
        Eksperymentuje sporadycznie z nieczęst
ym w jazzie połączeniem gitary oraz elektroniki guitar synthesizer za pomocą przystawki midi ale zawsze z przewagą samej gitary nad elektroniką, m.in. na płycie nagranej w stolicy Czech "Night In Praha Live" (1998/2005) będącej zapisem koncertu tria znakomitych muzyków (Piotr Żaczek fretless bass, Grzegorz Grzyb drums) w legendarnym praskim klubie. Prekursorski wręcz eksperyment z pogranicza elektrycznego jazzu, inspirowany stylem fusion okraszony żywiołowymi energetycznymi improwizacjami.


      Au
tor muzyki do kilku spektakli teatralnych, filmu, także ceniony nauczyciel gitary, zasad improwizacji i harmonii jazzowej (m.in. Szkoła Muzyki Rozrywkowej i Jazzu im. K.Komedy w Warszawie). Inicjator wieloletnich warsztatów gitarowych, nieformalny odkrywca obiecująctch talentów, niektórzy z dużym powodzeniem zaistnieli na profesjonalnej scenie.


       Najnowszą płytę "Odpust" (2015)
nagrano w nietypowym kwartecie czyli z udziałem jeszcze jednego gitarzysty, stosujący podobnie grubsze struny Tomasz Król (były uzdolniony uczeń) wnosi w błyskotliwych solówkach klimat z pogranicza jazz-rocka. To kontynuacja albumu "Different Guitar" (2012), własne melodyczne kompozycje zaaranżował Krzysztof Fetras wykonując partie tematów oraz solowe na gitarze jazzowej (archtop). Materiał rejestrowano analogowo tzw "setka" na taśmę, gitary nagrano surowo rezygnując całkowicie z echa, celowo pomijając nawet naturalny pogłos nieczęsto spotykany w studiach nagraniowych.


W najbliższych planach nagranie nowych kompozycji na płytę w formule współczesnego modern jazz trio.


          Współpraca

Zbigniew Wegehaupt, Karol Szymanowski, Michał Dąbrówka, Krzysztof Ścierański, Zbigniew Lewandowski, Jan Cichy,  Wojciech Malina Kowalewski, Janusz Skowron, Adam Lewandowski, Zbigniew Wrombel, Krzysztof Przybyłowicz, Jacek Pelc, Andrzej Łukasik, Artur Dutkiewicz, Maciej Strzelczyk, Marcin Jahr, Robert Majewski, Czesław Bartkowski, Adam Cegielski, Karol Nicze, Henryk Cap, Sławomir Kurkiewicz, Marcin Wasilewski, Olo Walicki, Janusz Kozłowski, Kamil Bilski, Piotr Rodowicz, Paweł Deląg, Grzegorz Grzyb, Piotr Żaczek, Robert Luty, Wiesław Wysocki, Wojciech Pulcyn, Kazimierz Jonkisz, Piotr Cieślikowski, Janusz Szrom, Dorota Miśkiewicz, Grzegorz Nadolny, Marek Romanowski, Marcin Jahr, Józef Eliasz, Grzegorz Poliszak, Krzysztof Mróz, Wojciech Traczyk, Krzysztof Barcik, Andrzej Wyrzykowski, Michał Kulenty, Robert Murakowski, Cezary Konrad, Paweł Pańta, Mirek Wiśniewski, Marek Stach, Daniel Biel, Sebastian Andrzejczak, Karol Dobrowolski, Jacek Namysłowski, Łukasz Borowiecki, Krystian Majderdrut, Marcin Romanowski, Michał Jaros, Tomasz Kciuk Jaworski, Piotr Lemańczyk, Piotr Kułakowski, Mikołaj Nowicki, Tomasz Król, Jarosław Gaś, Andrzej Święs, Arek Skolik, Tomasz Kupiec, Maciej Adamczak, Stan Michalak, Orkiestra Polskiego Radia w Katowicach, Teatr "Rabcio" w Rabce, Teatr Studyjny w Łodzi, Dawid Fortuna, Jakub Dworak, Polskie Radio, Telewizja Polska TVP2...


 R
ecenzje, opinie
 artykuły
...

Jazz Forum LUTY (1-2/2017)  
Konrad Żywiecki  (płyta "Odpust" 2015)
"...Krzysztof zarówno jako kompozytor, jak i gitarzysta, porusza się w obszarach szeroko pojętego gitarowego jazzowego mainstreamu, nawiązując do najlepszych wzorców. Jednocześnie jego artykulacja, frazowanie, dźwięk, prowadzenie linii melodycznej pozostają charakterystyczne, oryginalne i rozpoznawalne, czyniąc Krzysztofa Fetrasia szczególną postacią na naszej krajowej gitarowej scenie jazzowej..." więcej tutaj


"Polish Jazz Recordings & Beyond 2016
  (Wydawnictwo Drugie)
Maciej Lewenstein
 (plyta "Different Guitar" 2012)
"...Dla mnie piękno tej płyty pochodzi z połączonego dźwięku z dwóch gitar.
Poziom solówek, duetów i rytmicznego akompaniamentu jest po prostu fenomenalny. Jest to dla mnie jeden z najlepszych polskich jazzowych albumów gitarowych wszech czasów..."  więcej tutaj


Polish-Jazz (2015)
Adam Baruch   (płyta "Odpust" 2015)
"...Ten album jest wspaniałym rozwinięciem swojego poprzednika
i ustanawia Fetrasia jako jednego najlepszych gitarzystów na polskiej scenie.
Choć nie oferuje żadnych krzykliwych ekstrawagancji, album powinien być uważnie wysłuchany przez wszystkim muzyków i fanów gitary aby zrozumieć w jaki sposób koncept "mniej znaczy więcej" jest stosowany w sposób inteligentny i skuteczny..." więcej tutaj


     Polskie Radio - Muzyka/Wydarzenia (2015)

Mieczysław Burski  (płyta "Odpust" 2015)
"...Na pierwszym miejscu ma być pokazanie możliwości wprowadzenia słuchacza w stan zasłuchania, zadumy, a może i błogości. Dwie gitary to korespondencja, wzajemne przenikanie się, liryczna rozmowa, poetyczne współistnienie. Dziewięć kompozycji Fetrasa - to podróż która bezwiednie zabiera mnie w rejony, które już słyszeliśmy na jego poprzednim, wydanym przed trzema laty krążku "Different Guitar". Fetras pozostał wierny swojemu przekonaniu, że liczy się „czysty” dźwięk gitary – stąd próby ukazania całej palety dźwięków wydawanych przez ten instrument/instrumenty. Ta naturalność i ciążenie ku pewnej surowości zachęca, nurtuje i w połączeniu z umiejętnością budowania relaksacyjnej atmosfery pozwala na regeneracyjny odpoczynek w gitarowym raju."  więcej tutaj


Jazz Forum LUTY (1-2/2013)
Tomasz Jaśkiewicz   (plyta "Different Guitar" 2012)
  "...Solidnie wypracowany warsztat i poszanowanie dla dotychczasowego dorobku jazzowego – to jego potencjał. Na takiej bazie może pokusić się o bardzo wiele. Krzysztof Fetraś ma bardzo szerokie horyzonty, ma wrażliwość na dźwięk, w odniesieniu zarówno do gitary, jak i do całej przestrzeni. To dlatego jego nagrania mają klimat. To też sprawia, że jego sprawność techniczna dociera do ucha na drugim miejscu dopiero, choć jest ona dla niego przedmiotem wielkiej wagi..."   więcej tutaj


Polish-Jazz  (2012)
Adam Baruch   (plyta "Different Guitar" 2012)
  "...To ulga znaleźć ludzi którzy traktują gitarę inaczej niż to co dyktuje moda, czyli krzykliwe Fusion lubiące się popisywać, co ma niewielki sens i nie dostarcza absolutnie jakiegokolwiek wyzwania. Muzyka którą znajdziemy tutaj przykuwa uwagę słuchacza na palcach u jego nogi przez cały czas, bądź nakazuje podążać za złożonymi improwizacjami wielowarstwowej otaczającej atmosfery, muzyki która ewoluuje co chwilę. Ogólnie jest to album dla miłośników gitary, wszędzie powinien być uważnie słuchany  gdyż stricte prezentuje unikalną i dość nietypową grę na gitarze, która oferuje słuchającym przyjemne doznania, jest pozbawiona trywialności czy zbytnich uproszczeń. Gorąco polecam!..."
więcej tutaj


Polish-Jazz (2012)
Maciej Nowotny  (płyta "Night in Praha Live" 1998/2005)
Krzysztof Fetras Trio
"...Pisałem więcej o muzyce Krzysztofa Fetrasia opisując jego debiut nagraniowy "Caravan". To jego trzeci album, który przynosi o wiele bardziej dojrzałą muzykę. Znajduje się w głównym nurcie jazzu wnosi mocne wyczucie równowagi, wewnętrzną spójność, niemal terapeutyczny efekt..." więcej tutaj


Polish-Jazz (2011)
Maciej Nowotny   (płyta "Caravan" 1997)
   "...jeden utwór po drugim wchodzimy coraz dalej i głębiej w świat bardzo delikatnej i wrażliwej gitary solo Krzysztofa Fetrasia. Jego głos jest inspirowany gitarą klasyczną, która jednak jest traktowana w typowy spontaniczny
i indywidualny jazzowy sposób przynosząc muzykę zawsze melodyjną i bardzo, bardzo liryczną. Poetyckie momenty są zdecydowanie najlepsze na tym albumie
i muszę powiedzieć, że od piątego utworu pod tytułem "Czas Dla Dzieci" do końca albumu (11 utworów łącznie) ta muzyka staje się tak wciągająca, tajemnicza, zjawiskowa, że mogę tylko określić ją jako olśniewająca.
      
Jednocześnie uważam to nagranie jako jedno z bardziej satysfakcjonujących, przechowuję je ciągle wracając do niego i jestem szczęśliwy że jego autor ma plany na przyszłość, kiedy to zdecydowanie jeden z najbardziej utalentowanych gitarzystów w polskim jazzie..." więcej tutaj


Jazz Forum  LUTY (1-2/2004)
Marek Cabanowski   (płyta "Impresje Kolędowe" 2004)
 "...Krzysztof Fetraś zaprezentował kolekcję pięciu tradycyjnych polskich kolęd, dodając na płycie drugie tyle kompozycji podobnych w nastroju. W pierwszej najpiękniej zabrzmiała kolęda "Jezuś Malusieńki", tutaj zapisana jako kompozycja pt. "Światło". Jest w tym utworze introdukcja w wielko orkiestralnym stylu, a później piękna, ciepła improwizacja saksofonowa Michala Kulentego. Krzysztof Fetraś wspierany jest w zespole młodymi muzykami "zgarniętymi" z warsztatów gitarowych (trzech gitarzystów i skrzypaczka), którzy wzbogacają brzmienie całości. W drugiej części płyty duże wrażenie na słuchaczu robi "Pocztówka z Warszawy". Calej płyty słucha się z przyjemnością, a ludowo-kolędowy nastrój pierwszej połowy przenosi sie na pozostałe utwory. Muzyka Fetrasia relaksuje, jest spokojna..." więcej tutaj


Jazz Forum  Maj (4-5/1998)
Robert Buczek   (płyta "Caravan" 1997)
     "...Trochę fraz zaczerpniętych z Andaluzji, trochę z Nashville, wycezylowane, klarowne, akustyczne brzmienie, dobra technika instrumentalna zapewniająca swobodę wypowiedzi, kontemplacyjny charakter utworów to elementy, które skladają się na obraz muzyki mało wyrafinwanej, ale nie pozbawionej prostego piękna.
  
 Jest w granych przez Fetrasia frazach spokój i harmonia, która się udziela. Być może dzięki tym atutom płyta znajdzie grono odbiorców a artyście pozwoli wyjść z cienia i stać się muzykiem poszukiwanym..." więcej tutaj


Recenzja na okładce (płyta"Caravan" 1997)
Dariusz Startek
  
"...w całej przygodzie z muzyką Krzysztofa najbardziej interesuje naturalność brzmienia, jego gitara ma oblicze akustyczne, szlachetne, ale nie ortodoksyjne. Nie ucieka od elektroniki, ale wie że dobry efekt można osiągnąć wykorzystując ją w sposób indywidualny i świadomy. Szacunek dla gitarowej klasyki umiejętnie łączy z poszukiwaniem własnego stylu,  szczególny nacisk kładąc na kompozycję i oryginalne rozwiązania harmoniczne.
Pierwszy album Krzysztofa to dzieło całkowicie autorskie. Najważniejszą jego zaletą jest dla mnie fakt, że zawarta na nim muzyka nie atakuje nas.  
W naszych czasach, czasach nachalności i zgiełku to naprawdę wielka wartość. Gdybym miał zachęcać kogoś do jej posłuchania również nie narzucałbym się, może wspomniałbym coś o refleksyjności, budowaniu nastroju, o estetyce ECM i o osobistym, uczuciowym klimacie..."
 
więcej tutaj


 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego